Początek trasy. Położona niedaleko miasta wysepka Munkholmen w złotej poświacie zachodzącego słońca. Trondheim, Norwegia
Prowadzenie drogi po tak różnorodnie ukształtowanym terenie, to prawdziwe wyzwanie. Nic dziwnego, że w Norwegii można spotkać mnóstwo tuneli (od całkiem krótkich do wielokilometrowych) oraz imponujących mostów. Børsa, Norwegia
Pozostałością epoki lodowcowej jest postrzępione wybrzeże Półwyspu Skandynawskiego. Fiordy tworzą niesamowity widok! Romsdalsfjorden, Norwegia
Architektura drewniana jest bardzo popularna w Skandynawii. Ciekawostką są dosyć często spotykane domki z dachem porośniętym trawą. Åsen bygdemuseum, Surnadal, Norwegia
Przez cały Półwysep Skandynawski ciągnie się łańcuch górski, z którym trzeba było się czasem zmierzyć podczas podróży rowerem. Widoki są piękne. Chociaż Góry Skandynawskie nie są wyższe od Tatr, to nawet w sierpniu można w nich spotkać śnieg. Trzeba tam jeszcze kiedyś wrócić z plecakiem. Bispen, Norwegia
Aby dotrzeć do górskiego lodowca Smørstabbreen trzeba z miasta Lom przejechać 50 km, a potem pokonać jeszcze kilka kilometrów pieszo, by dotrzeć na wysokość 1600 m n.p.m. Niestety w tym dniu pogoda nie sprzyjała górskim wycieczkom. Smørstabbreen, Norwegia
Wijąca się wśród gór Jotunheimen droga 55 jest niezwykle widokową trasą. Owce na drodze nie są rzadkością, a czasami trafiają się też i większe zwierzęta. Ciekawe, że owce bardziej się boją przejeżdżającego roweru, niż samochodu. Sognefjellsvegen, Norwegia
Pogoda nie zawsze była sprzymierzeńcem podczas podróży po Skandynawii. Co prawda było wiele pogodnych dni, ale zdarzało się również, że od rana do wieczora bez przerwy padało. Kilka razy dokuczały też burze i wiatr. Jednak końcówka lata nie była zimna, a słońce zachodziło później niż w Polsce. Fjärås, Szwecja
Wybudowanie drogi, która wspina się 600 metrów po prawie pionowej skalnej ścianie wydaje się niemożliwe. Jednak właśnie w ten sposób przebiega Trollstigen, czyli Droga Trolli – niezwykle stroma, kręta, ale również widokowa trasa. Trollstigen, Norwegia
Zatłoczone, ponure i przytłaczające, wielkie miasta kontrastują z dzikimi przestrzeniami północy. Oslo, Norwegia
Woda jest nieodłącznym elementem krajobrazów północy. Tworzy kilkusetmetrowe wodospady, lodowce, wypełnia fiordy. W rzekach i jeziorach przyjmuje barwy od zieleni po błękit. rzeka Otta, Lalm, Norwegia
Świadkami prehistorycznych korzeni Skandynawii są menhiry, kamienne kręgi i kurhany. Te kamienie zostały ustawione w kształt kadłuba łodzi nad brzegiem Bałtyku Ales Stenar, Szwecja